تو را دوست دارم ، چرا باورت نیست ؟
به عشقت دچارم ، چرا باورت نیست ؟
تمام خودم را _ اگر چند ناچیز _
به تو می سپارم ، چرا باورت نیست ؟
من ابری ترین بُغض - بُغضی که باید -
که باید ببارم ، چرا باورت نیست ؟
اگر هم در آتش ، ولی باز با تو
قدم می گذارم ، چرا باورت نیست ؟
کویرم ، پُر از تشنگی... با تو امّا
پُر از چشمه سارم چرا باورت نیست ؟
کنار تو چون جویباران ِ جاری
صدای بهارم ، چرا باورت نیست ؟
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
آرشیو
پیوندهای روزانه
آمار سایت